Vanuit zijn volkstuintje in Buren legde oud-onderwijzer Jaap Douma eind vorige eeuw in zijn eentje een indrukwekkende bloementuin aan. In het midden maakte hij van gaas, jute en beton een groot beeld van 'de oermoeder'. De vrijwilligers die sinds zijn overlijden de tuin onderhouden, zijn begonnen om het beeld van de naakte reuzin te restaureren.
Achterop het volkstuincomplex aan de Toeren in Buren bouwde Jaap Douma na zijn pensionering in de jaren negentig van de vorige eeuw aan zijn eigen paradijsje. Hij begon aanvankelijk met een kleine moestuin, maar stapte al snel over op een weelderige bloementuin. Daarvoor haalde hij bijzondere planten uit alle windstreken. Steeds claimde hij er een stukje bij, tot hij een tuin van zo'n 1.800 vierkante meter had.
Bijna drie jaar werkte hij aan de oermoeder, een beeld van een naakte vrouw in het hart van de tuin. Omdat het beeld langzamerhand uit elkaar dreigde te vallen, zijn vrijwilligers nu begonnen met de restauratie.
Niet veel mensen genoten van de tuin, of wisten er zelfs maar van, toen Douma ermee bezig was. "Ik zal niet zeggen dat hij een hekel had aan mensen", zegt Bert van Genderen, die hem goed kende. "Helemaal niet. Maar het was zijn wereldje en hij wilde eigenlijk niet zoveel inbreuk daarop hebben. Dus meestal zat dat hekje op slot."
Douma liet dus weinig mensen toe, maar was wel bang dat zijn paradijsje zou verdwijnen als hij er niet meer was. Toen hij in 2015 ongeneeslijk ziek bleek, stemde hij daarom in met het plan van de BV Buren om het beheer van de tuin over te nemen en er de publieke stadstuin Radiant van te maken. In 2016 overleed Douma, maar de vrijwilligers houden de tuin levend. Steeds meer bezoekers weten hem te vinden.
"De tuin staat vermeld in een aantal wandelroutes van de ANWB, BurenStad en nog een paar", vertelt Van Genderen. "Zelfs mensen uit Maastricht, Leeuwarden en Groningen die een bezoek brengen aan Buren, doen dan toch wel even de tuin aan, hoor."
Reportage: Omroep Gelderland
Naast de vele bijzondere planten en bloemen is de oermoeder zeker een trekpleister. "Ik vond het wel een bijzonder iets toen ik er achter kwam dat het beeld hier was", vertelt vrijwilliger Johan van Haaften, terwijl hij met zachte hand een laagje cement op haar dijbeen gladstrijkt. "Een markant beeld. Het is misschien ook een soort eerbetoon aan mevrouw Douma. Ik heb de man nooit ontmoet en zijn vrouw ook niet, maar er zou enige gelijkenis in zitten."
Alleen al het feit dat Douma eigenhandig vanuit zijn volkstuin de weelderige bloementuin aanlegde, geeft Van Haaften wel een goede indruk wat het voor man was. "Hij moet wel heel erg gepassioneerd en gedreven zijn geweest", zegt hij. "Misschien wel op het randje af, zullen we maar zeggen. Dat soort mensen heb je natuurlijk toch ook nodig om zoiets te laten ontstaan."
Auteur: Menno Provoost | Omroep Gelderland