Formulier wordt verzonden Klik hier om te annuleren 
26-09-2024 - Toen wij in juni 1998 in het mooie Buren kwamen wonen, werkte ik bij de Kamer van Koophandel in Tiel. Ik organiseerde o.a. voorlichtings- en startersdagen. En hoe vaak kreeg ik niet de vraag: wat is het gat in de markt?
Het gat in de markt in Buren had ik snel gevonden, er was toen nog geen naschoolse opvang (evenmin als een pinapparaat bij de supermarkt!). Onze oudste dochter ging naar de kleuterschool (groep1) maar was om 15.00 uur uit en wij kenden nog niemand. We hadden dus een probleem.
Telkens als wij ons schuurtje uitkwamen, liep er wel iemand voorbij die zei: he, vroeger zat hier een winkeltje. Het idee om een winkeltje te beginnen was toen vrij snel genomen. Mijn man zag mij niet direct in die rol, dacht dat is niks voor An. Je moet geduld hebben en niet alles eruit flappen wat je denkt. Ik hield dus voor de zekerheid mijn baan aan. Ging ik op maandag, dinsdag en woensdag werken bij de KvK en van donderdag tot en met zondag had ik de winkel open. Na negen maanden zeven dagen in de week gewerkt te hebben, was ik ervan overtuigd dat dit winkeltje echt ‘mijn ding’ was. Baan opgezegd en er helemaal voor gegaan. Mijn toenmalige baas, de heer R.J.M. Matser, secretaris van de KvK, heeft mijn winkel geopend met hulp van mijn dochters. Wat een feest was dat.
Een goede vriendin, Winifred Sierdsema, heeft de naam bedacht. Aangezien ik bij de KvK werkte, kon ik alle namen die ik bedacht door het Handelsregister halen om te zien of ik uniek en origineel was. Maar ik kwam er niet uit. Zat veel te veel met het Koningshuis in mijn hoofd en dat was allemaal al gebruikt (denk aan restaurant De Prins, restaurant Gravin van Buren, Brasserie Floris, de molen Prins van Oranje). Winifred opperde om mijn meisjesnaam te gebruiken. Mijn meisjesnaam is Kool. Daar vond ik niet zoveel aan. Zij bedacht toen Het Koolwitje, had ik meteen een logo. Werd de naam Kool gebruikt en het was een lief, klein vlindertje voor een lief, klein winkeltje. En zo geschiedde.
Wat is er veel gebeurd in de afgelopen 25 jaar. Wat zijn er veel merken voorbij gekomen, wat een verschil met toen ik begon en nu qua artikelen. Tussendoor ook nog eens 10 jaar lang, samen met vier andere vrouwelijke ondernemers, “Chapeau voor Buren” georganiseerd. En bijna 10 jaar deelnemer geweest van de Kerstmarkt in het Ziekenhuis Rivierenland Tiel. Zeventien jaar op zondag open geweest, dus nooit samen weekend.
De meisjes waren vaak in de winkel te vinden toen ze klein waren, Eline in de maxicosi op de toonbank en voorlezen uit de Lillifee boekjes aan Celeste, hielpen ze later mee met sjouwen als de winkel Kerstklaar gemaakt moest worden en ook met drukke dagen/avonden zoals Buren bij Kaarslicht waren ze present.
Toen de winkel 20 jaar bestond, kwam er Bunzlau Castle servies met Het Koolwitje erop, een limited edition. Wat had ik een buikpijn toen de pallet binnenkwam met alle items die ik besteld had. Wie wilde dat nou hebben? Gelukkig werden mijn verwachtingen ruimschoots overtroffen.
Dit jubileum heb ik anders aangepakt. Ik heb 250 euro gesponserd aan het Alpe d’Huzes team FraPe. Daarmee was ik shirtsponser van Francisca en Peter, beiden woonachtig in Buren. Zij gingen op 6 juni de berg op. Iets om trots op te zijn.
Ontzettend dankbaar voor alle ‘vaste’ klanten die de groei van Het Koolwitje hebben meegemaakt. Ook door de jaren heen zoveel steun gekregen van mijn klanten die lief en leed met mij hebben gedeeld. Dat raakt mijn hart.
Het Koolwitje is mijn derde kindje. Nog steeds vind ik het een uitdaging om de allerleukste kaarten te vinden, net als eerste dat nieuwe merk te spotten en kwalitatieve en mooie artikelen te verkopen. Met Bunzlau Castle ben ik wel een beetje ‘bekend’ geworden, het kleine winkeltje met die enorme voorraad servies uit Polen.
Nog steeds gaat mijn hart sneller kloppen als ik iets ontdek voor de winkel, nog nooit met tegenzin de deur geopend, altijd zin om iets te verkopen.
Graag wil ik iedereen bedanken voor het vertrouwen in Het Koolwitje. Vooralsnog zeg ik: we gaan door, voor hoelang, geen idee, de tijd zal het leren. Niemand weet wat de toekomst gaat brengen, dat heb ik enkele maanden geleden helaas weer mogen ervaren. Dus geniet van de dingen die je doet en wees lief voor elkaar!
Liefs,
An
 |
 |
 |
